နိဂံုး

တစ္ခ်ိန္က
ပင္ယံထက္က ပန္းတစ္ပြင့္
လန္းဆန္းစြာ ဖူးပြင့္ရင္းျဖင့္
မာန္၀င့္လုိ႔ အလွခ်င္းၿပိဳင္
သူအႏုိ္င္ ကိုယ္အပုိင္
အလွတရားၿပိဳင္ဆုိင္ခ်င္သည္
ျမင္သူတင့္သည့္ ပန္းေပမို႔
ပ်ိဳေလးေခါင္းထက္ ေနရာယူ
လွအားပုိေစသူဟု...
လူတကာေဖာ္က်ဴး ၾကည္ႏူးမႈျဖင့္
မာန္တက္လို႔ ဂုဏ္မက္တယ္
အခ်ိန္လြန္ သူညိွဳးေတာ့
ပန္းပိုင္ရွင္ ဘယ္မသိတယ္
အိပ္စက္ရာ ေနာက္ဆံုးဘ၀
အမႈိက္ပံုးေလးက ပန္းကေလးမိတ္ေဆြျဖစ္ရတယ္
ႏြမ္းလုိ႔ေၾကြရတဲ့
ပန္းဘ၀ နိဂံုး။